Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Men sluit zich op…en houd zich verb
Laat liever geen vreemdelingen meer dichtbij..
Na een die ene messteek in mijn dij..
Bang voor de dag van morgen..
Wie zal er dan zijn… om voor hen te zorgen..
De gewelddadige buitenwereld… is het geen hen verrast..
Vriendelijkheid en saamhorigheid…lijkt ineens zo ongepast..
Telkens weer gaan de rillingen door me heen..
Herinnerd te worden aan… dat ene moment “toen alle vertrouwen verdween”..
Reacties op dit gedicht
Robotic vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Dirk Hermans
:
Woensdag, juli 18, 2007 00:23
zeer gevoelig neergezet
Over dit gedicht
Auteur:
Robotic
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
18 juli 2007
Thema's:
[Angst]
[Delen]
[Eenzaamheid]