Velen durven het niet zeggen,
velen hebben het al gezegd,
velen willen het niet zeggen
maar ik zal het hebben gezegd!
Poëzie is mijn zielsverwant,
en ik hou van haar.
zij stond mij bij in goede en slechte tijden.
ze was er toen ik steun nodig had
en ze was er toen ik niemand had!
Vergeten?
vergeten heb ik ze niet toen ik gelukkig was.
Ik liet haar ook delen in de gelukkige momenten.
De gelukkige momenten -Ook al waren ze schaars-
werden door middel van haar nog gelukkiger.
Jaloezie?
Neen dat heeft ze niet,
Ze is niet zoals een gewone minnares,
Ze leeft zelfs mee als ik dat rare gevoel van liefde heb,
Ja, ze laat me zelfs de wereld van de romantiek ontdekken.
Met andere woorden,
Ik betwijfel of mijn leven nog zin zou hebben,
Als zij zomaar besloot om met de noorderzon te vertrekken.
Want zij is mijn Alfa en mijn Omega.
Poëzie, zij stroomt in mijn bloed.