sterren stoppen met schijnen
de zon verliest haar kracht
de regen stort uit de hemel
rivieren houden hun adem in
moeder aarde kan vergaan
in al haar trots en glorie
bomen vallen ter aarde en
de lucht verkoold tot as
verdert en angst
sluimert in ieder mensenhart
toch, de hoop en vriendschap
triomfeert diep vanbinnen en
met een luid geraas
van onbreekbaar geluk
wordt je wakker.
in het zijn van morgen
hersenschimmen