Ooit had ik een droom, groots en stil
Die droom was warmte de rest was kil
Die droom was vreugde de rest was droef
zodat ik me langzaam in die dromen begroef
Die droom was alles de rest was leeg
Die droom was het enige waar ik liefde van kreeg
De droom was de enige houvast in mijn leven
Gelukkig voor mij dat ik die mocht beleven..
Maar toen werd het nacht en mijn droom sprong uiteen
en alle warmte en licht ging weer heen
Maar ik wou niet ontseffen, kwou niet ontwaken
Ik wou de waarheid niet meer aanraken
Toen kreeg ik men ogen eindelijk open
Toch bleef ik onbeseft verder lopen
Nu weet ik men droom is verloren voorgoed
Zodat ik voortaan in de dood leven moet.
___________________________________________________
Gedicht van iemand dierbaar die het leven niet meer aankon.
R.I.P