Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Op
moeder
altijd was ze in de weer op de fiets
even koffie drinken daar
een boodschap halen hier
nu ligt ze al maanden op bed
met het gezicht zo grauw zo grauw
de krachtige blik in haar ogen
is verloren gegaan
haar handen beven
en telkens een glinstering
in de hoeken van haar ogen
zoveel wensen
nog zoveel willen doen
maar het leven stroomt langzaam uit haar
het word gewoon nooit meer
nooit meer zoals toen
Reacties op dit gedicht
Dreamlover vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
lonely 1
:
Dinsdag, juli 03, 2007 12:09
droevig mooi geschreven,
liefs en knuffel, hilde xxx
Rebelle
:
Dinsdag, juli 03, 2007 10:56
Gelukkig is het fictie "D", maar eens zal die tijd komen, ja. Het leven is eindig.
Liefs, Rebelle
Over dit gedicht
Auteur:
Dreamlover
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
03 juli 2007
Thema's:
[Fictie]
[Angst]
[Moeders]