Wonderbaarlijk door dit landschap
opgenomen en niemand van jullie
die nog spreekt van kraaien
wijzer geworden in de dagen
en nachten alleen
zonder ook maar een zucht
of gebaar achtergelaten
als sporen die zwijgen.
Ik tel de slagen van elk licht
als meeuwen komen
merels gaan
en niemand van jullie
mijn ogen en mond bedekken
met beelden en geluiden
van haar schreeuw
die wolken openscheurde
en vleugels van engelen
beroerde in de dagen
en nachten van kraaien.
Ik wankel langzaam voort
met iedere schaduw
aan mijn zij
of losgelaten windekeren
die maar blijven fluisteren
dat ik niet niet meer ben
die ik was in de dagen
en nachten van kraaien.
bouke, 29.06.2007