het is zo vreemd
zich arm en stil te weten,
heden en verleden,
de dagen zijn versteend
als oude bomen
die zich roerloos
om mijn kinderdromen
bogen.
Het is een onrust
die me doet verlangen
om uw diepte
in mijn hart te vangen
en over een onmetelijke zee,
door pijn en vreugd
bevangen,
uw stilte tegemoet te zeilen.
Laat me in uw liefdeweb
gevangen:
het is goed
in uw zwijgen te verwijlen.