knuffelkleuren
Dagen van verleden,
weerspiegeld in de toekomst,
voorspellen overal
de leugens van het heden.
Zoals de liefde in het nu
het straks verlaten zal,
om te keren naar een einde
waar het allemaal begon.
Zouden wij de sporen zijn,
die samen zullen komen,
indien we verder zouden lopen
dan die ganse weide einder.
Of zouden onze zolen
de realiteit verrassen
door nimmer meer te slijten
totdat we samen zijn.
Waardoor de afstand
tussen hemel en de aarde
vernietigd wordt tot slechts
een knuffellengte in de kusbandbreedte.
en mijn armen je niet meer laten gaan