Dit gedicht heb ik geschreven voor de bruiloft van ons mam en mijn stiefvader. Het gaat over een nieuw begin, een nieuw hoofdstuk in ons leven.
Niet meer naar beneden..
Moeilijke periodes, nu achter de rug.
Samen verder leven, nee, kijk niet meer terug.
Zoveel liefde nog nooit gegeven, 2 mensen aan elkaar.
Blijven geloven, neem de kansen die je krijgt, toch in het begin was het erg raar.
Uit het gat geklommen, onze vleugels uitgespreid.
Alles afgenomen, maar vertrouwen en liefde gehouden voor altijd.
De muur rondom ons afgebroken, open voor het nieuwe leven,
dat wij leiden, niet voor even,
zullen we blijven staan, blijven wachten op een doel.
In dit nieuwe hoofdstuk, richten op het gevoel,
voor elkaar en in ons hart, niet verstopt of diep verscholen,
achter een masker, om in je eigen wereld rond te kunnen dolen,
niet meer echt, is niet meer wie wij zijn,
gegroeid en sterker geworden,
opengetrokken het gordijn.
Een nieuw gezin, daar gaan we nu mee door.
Het houden van, het vertrouwen in elkaar, dat leven gaan we voor.
Xxx Danique