Ik greep naar het ongrijpbare
Met mijn glazige schoentjes
En mijn fruitige koets.
Je zag de sprongen,
Je wist wel hoe het moest.
Maar je was verlegen.
En vergeten,
Dat de vrouw achter de baart
En de prinses achter de kastelen
Van mening waren
Dat je ieders hart kon stelen.
En in hoeverre je dat deed,
Is onbesproken en nog lang niet compleet.
Je moet nog zoveel draken verslaan
Nog zoveel proeven doorstaan.
Dat dat alleen nodig is
Om mij ervan te overtuigen,
Is maar bijzaak.
En om jou ook nog te overtuigen,
Is als het verslaan
Van de gevaarlijkste draak.