Sluimerende gedachten.
Je ogen kijken naar mij,
en toch...zie jij me niet.
Het lijkt net of je luistert naar mij,
maar toch ,voel ik jouw stil verdriet.
Waar zijn je gedachten?
Wat gaat er door je heen?
Zo graag wil ik het weten,
kan nauweloos nog wachten.
Ik ga ondertussen
de sterren tellen.
Zo graag wil ik je kussen
terwijl jij me gaat vertellen...
Hoe zwaar het leven is
je niet meer verder kan.
Ik pak dan snel je hand
en zeg; Ik ben je man!
Je hoeft niet meer te huilen
kan altijd bij me schuilen.
De zon zal eens weer schijnen
en wolken gauw verdwijnen.
En in mijn grenzeloog betoog,
wandelen wij samen over de regenboog!