In de nacht als een dief, ontmoet ik je.
Telkensweer in de inktzwarte duisternis.
Blijf ik je aanschouwen.
Mijn prins der darkness!
In de nacht dans ik de rondedans.
Voor dat ene moment van geluk,
Welke ik met jou mag hebben mijn prins.
Aleer ik word verstrikt in je web.
In de nacht omring je me met draden,
Je geweven web, brei je ongemerkt om mij heen.
Ik schreeuw en poog een vlucht uit je verstikkende
Liefdes draden.
In die nacht ren ik, maar mijn longen overvallen mij
Met een brandend protest.
Moet mijn vlucht staken, ren
Op zoek naar dat ene lichtpuntje.
In de nacht ontmoet ik dan mijn sterren.
Maar wat als ze sterven?
Voor eeuwig zal ik dan gevangen zijn in je verstikkende liefdesweb.
Al wat mij nu nog rest is mee te reizen met mijn sterren.
L.Bert: | Zondag, juni 10, 2007 19:12 |
Reis en sterf heerlijk. | |
Klaes: | Zondag, juni 10, 2007 18:34 |
de nacht zal de liefdesdraden laten vallen maar zou er niet een breipen in de buurt zijn om de draad weer op te pakken? leafs/Klaes |
|
Roo$je: | Zondag, juni 10, 2007 18:18 |
Sterren sterven nooit, net als de liefde, als je er maar blijft in geloven! Liefs, Kus |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 10 juni 2007 | ||
Thema's: |