Net als de bomen zal ik neder buigen.
Zoals de bergen zal ik vergeven en mijn hoofd rechtop houden.
Net als de moeder zal ik voor immer wakker blijven.
Zoals mijn het hart zal ik blijven waken.
Een hart vol vertrouwen en een vertrouwde geest.
Zijn beiden onsterfelijk.
Een ziel boven het menselijke.
Je kan de pijnlijke druk van het leven transformeren.
In onovertreffelijk plezier.
Door jezelf te vertellen hoe lieflijk de wereld om je heen is.
En zelfs kan doordraaien zonder jou!
Marousia juni 2007
Oxygénée: | Zondag, juni 10, 2007 19:23 |
''n overdonderde eerste strofe die in overtreffende trap wordt verdergezet! liefs, oxy |
|
Alie Hoogenboezem-de Vries: | Zondag, juni 10, 2007 18:58 |
mooi positief...... groetjes Marousia Alie |
|
Klaes: | Zondag, juni 10, 2007 18:38 |
wat ik al eerder schreef fabuleus met een pracht laatste strofe leafs/klaes |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 10 juni 2007 | ||
Thema's: |