Nobody knowsHartstocht, verstikt de bloem... De hemel houdtiets van verwondering in, maar het heeft geenzin. Het hart huilt - Een witte golf van stilte-Niemand weet het... Een weg in het duister,waarin je wegzinkt. De pijn zo diep.. Ik ken dewereld nog, vanuit de ogen van een kind, maarlangzaam wordt alles vervaagd. Nu wordt allesgevangen genomen in de ogen van een vreemdeling...
l33n: | Maandag, juni 11, 2007 21:09 |
herinneringen zullen nooit vevagen. zorg dat je de wereld weer leert kennen, want de mooie dingen zijn nu nog erg verstopt voor je, ga ernaar op zoek meis! je weet het wel, het is alleen erg diep weggestopt. ik hou van jou lieve schat! liefs, kus leen |
|
lommert: | Zaterdag, juni 09, 2007 22:50 |
de herkenning van een kind..je weet het nog en herinner;) liefs willem |
|
**irmani**: | Zaterdag, juni 09, 2007 10:28 |
Prachtig... Laat de wereld weer een bekende voor je worden! Liefs, xx |
|
Br0ken_R00sje: | Vrijdag, juni 08, 2007 11:23 |
*wauw* houd de mooie dingen vast... x |
|
Elieve*: | Vrijdag, juni 08, 2007 09:32 |
Dankjewel voor je reactie, ookal ben je de enige, ik vind het heel lief van je. En dit is weer een mooi gedicht van je. KUS. |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2007 | ||
Thema's: |