suicide
alweer, nogsteeds
min armen vernielen
vergeten wat ik nooit weet
suicide in mijn dromen
overdag
mogen mijn wensen uitkomen
dat ik dood ga op een dag
suicide in mijn bloed
mijn tranen
omdat het moet
omdat mijn gedachten ernaar uit gaan, en
omdat de stimmen in mijn hoofd me ertoe drijven
ookal probeer ik nog zo hard alles op te schrijven
suicide als ik loop
mijn verlangens en ik hoop
dat ik ooit er vanaf kom,
of dat ik gewoon dood ga
dat het waar wordt
waar ik dan ook sta
suicide al voor jaren
blikbaar niet verklaren
of te winnen van elk gevoel
als je weet wat ik bedoel..
suicide zal ik blijven
ookal slik ik medicijnen
nooit zal ik genezen van dit zieke gevoel
nooit zal ik het menen als ik mezelf gelukkig roep
suicide, eeuwig alleen
alleen met de duistere dood om me heen
suicide, dag en nacht
totdat het mag.