na al die jaren van pijn en verdriet ben ik beginnen denken en heb gezien dat het zo niet meer verder kan,ik was bang voor alles en was mezelf niet meer,ik heb dagen lang zitten denken en wenen en ben tot een besluit gekomen,alles kan anders ik ben gaan kijken naar de dingen die ik al heb bereikt in mijn leven en dacht ‘eigenlijk moet ik trots zijn’ en ben zo beginnen denken alles werd anders,iedereen veranderende alles werd leuke en veel rustige ik veranderede helemaal mensen mekte aan me dat ik iemand anders was iemand positiever,ik vind het veel fijner hoe ik nu ben heb zelf nog heel veel downs maar ze zijn helemaal niet meer zo erg als eerst!ik ben stap voor stap verder gekomen ,ik ben blijven geloven!