Er hebben veel mensen hun hoofd over gebogen velen mensen hebben er een naam aan proberen te geven. Sommig noemen het vreemd, sommige noemen het een vereiking.
Proffesionals zijn zelf nog een stuk verder in gegaan.
Het enigste wat altijd gelijk bleef was dat het allemaal binnen het abjecte is gebleven. Daar binnen zijn een behoorlijk aantal alinea’s geprobeerd te koppelen aan mij.
De simpelste dingen zijn soms zo moeilijk. Facinerend zo zin het bereikt meer emphatie dan het gros dat mij probeerde te plaatsen. Wat verwoord je dat toch mooi, een geluid dat vele keeltjes heeft gepasseerd.
De vormgeving van de kern van wat ik probeer over te dragen is altijd goed verzorgt. En aan diepgang ook geen gebrek, maar het raakt nog steeds niet de kern van wat ik bedoel.
Begrijpen is meer dan weten, maar wat moet je dan weten om mij te begrijpen.
Wat je weet heb je simpelweg ook maar geleerd, maar mensen zijn meer dan weten.
En ik ben meer dan jij kent, ik heb een hart ik adem en ik heb mensen net zo lief als jou.
Mijn hart is alleen een beetje claustrofobisch het heeft ruimte nodig.
Niet alleen me hart maar ik in heel me hebben en houwen heb ruimte nodig.
Net als die kat in het spreekwoord, een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Een mens kan net zo als een kat naar voren naar achteren naar links maar niet omhoog althans niet voor lang. En daarbij van boven naar beneden kijken doen ook maar weinig mensen graag, misschien is het daarom dat iedereen z’n hart vast houd als iemand een sprong in het diepe maakt.
Soms zit ontplooing heel diep ondanks je genoeg capiciteiten hebt om te bouwen maar bouwen zonder stenen of met verkeerde stenen houd het pad zeer klein. Een stratenmaker bestraat z’n pad met de stenen die hij heeft toegeworpen gekregen.
Ik heb de stenen zelf gehaald en ken ze door en door.
Zoals mij vader zei voor z’n dood “Mijn leven is goed geweest, maar nu is het genoeg.”
Zo zeg ik “Mijn aandeel in mij leven is klein geweest, maar nu ik me aandeel terug heb laat het nooit meer gaan”
Nu ben ik het zonnetje in huis en als ik naar je schijn geniet er dan van.
Want het heeft niets voor niets al die afstand afgelegt.
Slotwoord:
Ik hoef geen complimenten voor deze tekst
Maar als je dan toch iets wilt geven.
Geef dan je hart aan dat rot jong om de hoek.
Want iets wat rot is kent vaak niet het hart waar hij van droomt.
Als je dit heeft geraakt wees dan niet bang.
Want jij bent ook maar een mens.
En met vervulling van jou behoefte’s ben jij toch ook veel gelukkiger.
Geld dat niet voor iedereen ?
Fijn om elkaar te begrijpen tot ziens!