Een moederhart draagt vele reizen in zich mee maar toch had ik gekozen voor deze vrouw als moeder en al was haar liefde voor mij zeer afwezig, toch draag ik de sporen van haar tranen die ik nimmer had willen missen
Terug bij het graf
Het geknars van het grind leegde de lente en bracht de winter naar mij terug terwijl tranen zich ontplooiden als doorzichtig glas in gaten die voor immer de leegte dragen
onder het zwaar leren motorpak vraagt mijn hart woorden te zeggen die het leven onderkennen en me vertellen dat het leven slechts een spel is
en waarin ik een medeklinker ben in geschriften die ik eeuwen geleden met geboeide handen had geschreven en die ik nu herken hier op het kerkhof waar de dood voor altijd met me samen rijdt
Jeetje Elze, de dood en moeders, ik moet er altijd van slikken en slikken, maar ik bewonder je want dit is zo mooi en zo diep....zo een voel er in
Kuzzzz
liefs Cobie
ik fluister je een groet toe
