levenloos
pijn, verdriet, alles wat ik voel
voel wat jij voelt
waar de glimlach niet verschijnt
loop naar de kast toe
het liefst zou ik willen
alle glazen laten breken
duizenden stukjes over
niet meer aan elkaar de lijmen
het zijn er te veel
laat mijn gedachten, herinneringen
in duizenden breken
laat mijn hart toch breken
alle woede al het verdriet
even luchten maar de pijn die verschijnt
ik kan het, ik kan het niet, ik wil het niet
veeg alles stukjes bij elkaar
lijm het niet aan elkaar
gooit het weg, zodat ik het nooit meer zie
kon ik mijn herinneringen maar uitwissen
alles weggooien, met mijn zelf er bij
als dat eens mogelijk zou zijn
laat de mensen die om mijn geven
laat hen niet het verdriet te hoeven delen
laat ze het vergeten maar weten dat ik ooit bestond
ooit zal ik je vaarwel moeten zeggen
jouw reis gaat verder
die van mij stopt hier
weinig emoties laten merken
maar als ik in jou ogen kijk
is er meer wat ik zie, levenloos