Zo onzeker, zo oneerlijk
Zo afwezig, zo onbegrijpelijk
Zoveel vragen, zoveel antwoorden
Maar nooit een combinatie van,
Alles is op de trein gestapt,
Weet gewoon niet of ik verder kan
Ik heb zo'n drang, ik heb zo'n zin
En het is nooit te laat voor het begin
Een begin van een hoop ellende ja..
Iedereen lijkt me te haten,
Weet niet of ik nog verder ga..
Zoveel gedachtes, zoerg verward
Tot de grond af afgebroken
Zoveel angsten in mijn hart
Zo ziek, van binnen en buiten
Zo moe, maar nachtmerries, ik durf niet
Ik wil niet slapen,
Ik ben zo bang om wakker te worden..
Zo weinig kracht, moet nog zoveel doen,
Moet me zo blij gedragen,
Terwijl ik gewoon niet meer kan
Zoveel tranen, ogen zo rood,
Zo rood als het bloed,
Bloed dat van mijn arm afdruppeld,
Damn, het voelt zo goed...
Maar nee, het is gewoon een droom,
Een dagdroom, want ik kan niet slapen
Maar wat moet je zeggen als een lelaar vraagt
Waar je aan denkt tijdens de les..
Wat moet je antwoorden als hij zegt;
Dat je waarschijnlijk van school afmoet
Mijn hart is kapot, mijn lichaam dat bloed
Nog steeds een dagdroom,
Ik zeg maar niets, hij vraagt me te antwoorden
Nog steeds in mijn droom, zeg ik niets...
Ik gil van binnen, kan iemand het horen
Kunt u het horen, leraar, lerares
Snapt u dat ik wil snijden,
Dat ik niet kan opletten in deze les
Zo ziek, zo zwak, zo moe, geen kracht
Zo onzeker, zoveel pijn, zoveel problemen, zo verward
Zoveel liefde, zoveel troost, zoveel verdriet, zo veel haat
Met tranen in mijn ogen vechten,
Omdat het gewoon allemaal niet meer gaat...
(wachtend op de verslaving die togg wel toeslaat)