Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
wolken
kijk uit het raam
kijk over de wolken
die blijven elkaar volgen
waar ze maar gaan
Waren wij maar
zoals de wolken
en kwamen we altijd
achter elkaar aan
Mensen laten elkaar
vaak gewoon alleen
zonder iets over te houden
of zonder iemand om ze heen
Zullen wij ooit
wit worden en zweven
zou dat de dood zijn
als een les voor ons leven?
Toch te volgen
op zoek naar de vrede
Maar dan niet als mens
maar als witte onbeklede
en veranderen bij noodzaak
in welke vorm het dan ook zijt
Dat je je kan aanpassen
en je niet altijd onweer blijft
of dat je een gat maakt voor de zon
dat je iedereen onder je blij maakt
en je zelf een glimlach krijgt
wat lijkt het dan volmaakt
en als je even vol zit
Stort je even uit naar onder
schuilt iedereen weg
voor het gedonder
Maar nu kijk ik nog gauw
nu de zon ondergaat
naar de roodgloeiende wolk
voordat die de stad verlaat
Reacties op dit gedicht
BRT vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Dirk Hermans
:
Zaterdag, oktober 20, 2007 23:04
zeer goed in zijn vorm gebracht
mobar
:
Maandag, mei 21, 2007 16:34
Heel mooi geschreven,
groetjes Mobar.
Over dit gedicht
Auteur:
BRT
Gecontroleerd door:
benji
Gepubliceerd op:
21 mei 2007
Thema's:
[Natuur]
[Leven]
[Hoop]