Moeilijk de dag, en lang duurde de nacht,
Hoe moeilijk is het vechten? Ontbreekt de kracht?
Ondanks je verlies van onze strijd naar ons leven,
Heb je mij een stukje geluk en liefde gegeven.
Dat stuk zal ik van ze leven niet vergeten,
De lege plek van het gemis, het doet zo’n pijn,
In gedachte zul je toch altijd bij mij zijn.
Ik ben er voor je geweest bij al je verdriet,
In mijn verdriet troost je mij niet.
Je hebt me dingen echt beloofd,
Maar hebt me van mijn geheimen beroofd.
Waarom heb je haar van Hasselt verteld?
Meer als vrienden en de rest heb je er ook bij vermeldt!
Waarom ik geen vertrouwen in de mensen heb??????
Dat is de band die ik met mensen schep!!!!
De tweede keer dat ik het je moet zeggen,
En jij maar je excuses geven en het uitleggen.
Wat beteken ik voor jou? Een retourtje?
Waarom zit ik met vragen, waarom met zoveel pijn,
Waarom zijn er zoveel dingen die niet te begrijpen zijn.
Je laat me gewoon zitten en gaat gewoon door,
Misschien wil je wel echte vrienden blijven,
Maar waarom kun je dat niet zeggen of schrijven.
Er mag ook wel iets van jou uit komen,
Hoe heb ik me zo gek kunnen laten maken,
Die beloftes en excuses hebben me weten te raken.
Ik geloofde je weer op elk woord wat je zei,
Nu kijk je nog niet eens om naar mij…
Je zei dat alles gewoon hetzelfde zou blijven,
Ik heb hier alles op de spits weten te drijven.
Nou, nu laat je zelfs haar een sms sturen,
Hoe lang wil je nog dat dit gaat duren?
Je hebt het me duizend maal beloofd,
Je hebt me weer van alles beroofd.
Ik heb echt een grote plank voor mijn hoofd,
Jammer genoeg dat mijn gevoel voor jou niet dooft.
Het heeft geen zin om kwaad op je te zijn,
Je doet me alléén maar nog meer pijn.
Makkelijk zeggen wat een ander wil horen,
En daarna diegene gewoon doorboren.
Besef je wel wat je mij hebt aangedaan?
Door me nu weer gewoon alleen te laten staan?
Is een sms of een belletje zo moeilijk?
Het enige wat ik wil is echte vrienden blijven!!!