Wat ik zeggen wilde
 
Het leek een eeuwigheid
Doet het nu trouwens nog
Maar vandaag zei ik eindelijk
Hetgeen pijn even stilde
 
In een innige omhelzing
Mocht ik eindelijk tranen laten
Zonder voor mezelf te smeken
Iemand vast te mogen houden
 
Ik wist niet meer wat ik zeggen wilde
Maar het voelde zo vertrouwd
Toen wij elkaar een knuffel gaven
En onze armen om elkaar heen vouwden
 
 
 
Geschreven door
+lory+
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Kristel.x: Donderdag, juli 19, 2007 22:35
Prachtig.

meermaals meegemaakt !

kristel x

*-cynthia-*: Zaterdag, mei 26, 2007 21:12
heel mooi! Stil makend.
liefs,
cynthia

Over dit gedicht
Auteur:  +lory+ Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  Sheena
Gepubliceerd op:  18 mei 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.