sorry dat ik dat verkeerd begrepen heb
maar dat ga ik niet aan jou toegeven
heb er moeite voor gedaan
nee niet boos worden
wil je alleen even kijken
nee niet hard slaan met die kussen
oh die gaat zo ver naar achter
ik moet het ontwijken
ik ben bang weet je dat niet
je ogen glinsteren gevaarlijk
dit ben jij niet
ik wil je wurgen en neersteken
veel pijn moet je hebben
kan je niet schelden
waarom mij pijn doen door zo’n lullig iets
jammer dat ik je maar een klein duwtje gaf in de planten
had het al te graag harder gedaan
dat je schreeuw van pijn
dat je tranen niet kunnen stoppen
weg, weg, weg hier
naar boven rennen
veilig in een kamer zitten
nog maar een paar treden
en dan haal ik het
nee net niet
ik voel een duw
alsof ik door de muur verdwijn
mijn schouder doet zo’n pijn
waarschijnlijk loopt er bloed uit
net goed voor hem
doorlopen voordat het helemaal uitloopt
overdreven gillen net als de anderen doen als ze pijn hebben
naar adem happend van de schok in mijn kamer beland
rustig op mijn bed zitten en huilen
waarom kan hij niet met woorden vechten
ik loop naar de spiegel
bekijk mijn schouder
jammer het is maar een grote schaaf plek
anders had ik hem laten zien wat hij mij aandoet
de plek word steeds kleiner
als mijn vingers er over heen gaan doet het al geen pijn meer
tranen op mijn gezicht vallen
en ik voel elke keer een huilbui komen
bij de volgende keer pak ik mijn spullen en zoek ik wel een kamer
instanties helpen me toch niet
ze maken het alleen maar erger
en nu zit ik nog steeds te schrijven
in mijn kamer tegenover die van hem
ik hoor spullen die tegen de muren worden gegooid
allemaal scheldwoorden gaan naar mijn oren
ik doe mijn vingers in mijn oren
ogen gaan dicht
ik wieg mezelf heen en weer
het geluid is gestopt
het is rustig in de andere kamer
heeft hij zelfmoord gepleegd?
Hij zei dat hij dat ging doen toen hij net in zijn kamer was
Eindelijk dan geen pijn meer
Nee, hij leeft nog
Ik hoor de lego heen en weer gaan in de doos...