Verdriet
soms gaan tranen je gezicht versieren
en is het gedaan met de lach
komt het gemis naar boven drijven
en geeft weer dat donkere tintje aan de dag
ze beginnen samen te spelen
met verdriet en voelbaar pijn
en weet je eventjes niet meer
het bestaan van rozengeur en maneschijn
Liefs Gonny
Jannie Hoogendam: | Woensdag, mei 16, 2007 12:24 |
ik onderschrijf de reactie van Katrien...Gaat weer over lieverd...schrale troost misschien? knuffel Jannie |
|
K@trien: | Woensdag, mei 16, 2007 09:18 |
Ik ken dat gevoel ... maar gelukkig passeren ook die dagen ... weliswaar niet in ijltempo ... maar ze gaan voorbij en toveren weer een glimlach op je gezicht om al het mooie dat je gisteren niet zag ! Liefs K@trien |
|
tweety-ysje: | Woensdag, mei 16, 2007 08:48 |
knap geschreven | |
remie: | Woensdag, mei 16, 2007 08:30 |
krachtig neergezet...liefs remie | |
switi lobi: | Woensdag, mei 16, 2007 08:26 |
Aan iedere lach kleeft een traan...en soms vele, vele tranen.. Zo is het lieve Gonny Dikke knuffels Liefsliefs, switi lobi |
|
Hilly N: | Woensdag, mei 16, 2007 08:13 |
Herkenbaar Gonny. Mooi gedicht hier over. lieve groet, Hilly |
|
Auteur: Gonny | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2007 | ||
Thema's: |