Daar zit ik weer, eenzaam bij de plas mijn vrienden zijn in het water,
Ze vroegen me wel mee hoor, maar ik zei “ik kom wel later”,
Zit ik dan, met mijn handoek om me heen geslagen,
Is er dan niemand die zich iets af zal vragen?
Nee, waarom zouden ze? Ze hebben toch veel plezier,
Ze letten niet op mij.. maar waar om ook? Waarom zit ik eigenlijk hier?
Waarom kan ik niet lekker zwemmen net zoals zij dat allemaal doen?
Waarom in mijn handoek gevangen? Ik voel me best een oen,
Kom op meis, niet zo moeilijk doen gewoon naar het water gaan!
Door die gedachten voel ik mij zekerder waardoor ik op ben gaan staan,
Doe mijn handoek af en wil gaan lopen, maar zie mezelf dan in een raam,
Nu is het me duidelijk, ik durf me niet te tonen, dat is omdat ik me schaam,
Snel ga ik weer zitten sla een handoek om mij heen,
Heeft iemand me gezien? Ik geloof het niet gelukkig keek er geen 1,
De zon zo heet, schijnt op mij, in mijn handoek,
Ik heb het zo warm zoek afleiding, ik pak maar een boek,
Mijn vrienden begint het op te vallen dat ik nooit in het water ben,
Ze komen stiekum aangeslopen met water in een jerrycan.
Ze trekken mijn handoeken weg en gooien de jerrycan leeg over mij,
Van schrik kruip ik in elkaar lig als een feutus op mijn zij,
Pak snel mijn handoeken weer, zo boos, zo koud ik zeg geen woord meer,
Ik verstop me , weer in mijn handoeken, maar al mijn vrienden kijken op mij neer,
Wat doet ze toch? Wat is er met haar? Waarom kruipt zo spastisch in elkaar?
Is ze bang voor water? Bang dat ze verbrand? Geen idee.. maar ze is wel raar?
Dat denken ze vast ze vinden me gek ze begrijpen niet hoe ik me voel,
Ze kijken niet verder dan hun neus lang is ze vragen niet eens wat ik er mee bedoel,
Behalve die ene goeie vriendin, kruipt ook in haar handoek en komt bij mij?
Ze gaat zitten, kijkt me aan en zegt, ik weet wat er scheelt, je voelt je niet vrij,
Zal het zo zijn? Kan het dan toch? Iemand die me begrijpt?
Een lot genoot die zich er over heen zet en die mij misschien bevrijt?
Je vind het eng je handoek af te doen en je lichaam aan ons te tonen niet?
Ik begrijp hoe je je voelt, en dan zie je ons plezier en dat doet jou verdriet?
Je vraagt je af hoe het zal zijn, geen gevoel van schaamte te kennen?
Maar geloof me, iedereen, elk groot en klein, zal iets onzekers hebben,
Kijk om je heen dan zie je goed dat er mensen zijn minder mooi dan jij,
Niemand kijkt raar naar hun? Kijk naar die verbrande vrouw, ze kijkt zo ontzettend blij,
Ieder mens is zoals hij is en je wordt geaccepteerd zoals je bent ongeacht welk land,
Mensen hebben het vermogen gekregen verder te kijken dan de buitenkant.
Vanaf dat moment heb ik mijn ogen geopend, en bekeek mezelf eens goed,
Waarom schaam ik me? Omdat ik wat gezet ben? Dikkere mensen zijn er in overvloed.
Dit was de druppel ik zet me er over heen, handoek af en naar het water!!
Ik doe het gewoonen wel nu meteen nooit meer te hoeven zeggen ik kom wel later!