Herrinnering
Elk jaar weer het zelfde, eenzaam en alleen,
Kijk ik in de ronte, overal liefde om mij heen,
Elke keer met valantijn, de dag van de liefde, voel ik me blij,
Maar tegelijk ook zo verdrietig, mijn geliefde niet aan mijn zij,
Verliefd zijn is erg leuk, maar niet op deze dag,
Want dan voel ik me erg eenzaam en denk ik steeds maar aan jou lach,
Waarom kan het niet zo zijn, blijft deze liefde onbeantwoord?
Waarom deze pijn? Van cuppido’s pijl die mijn hart doorboort?
Vaak voelt het zo fijn, bij de gedachten aan jou ogen,
Vaak voelt het zo fijn, dat mijn vrienden jou ook mogen,
Mijn gedachten bij je lach, je lippen en je stem,
Is het dan niet duidelijk? Dat ik stapel gek op je ben?
Als mijn gedachten dwalen en ik kom weer uit bij jou,
Dan voel ik me geen meisje meer, maar een gelukkige vrouw,
Maar tegelijkertijd voel ik me klein en zo ontzettend bang,
Want waar komt dit gevoel vandaan? Elke seconden duurt zo lang,
Een gevoel zo fijn, maar soms zo verrot,
Dat maakt me gek, het maakt me kapot,
Niets voelt erger dan een liefde die onbeantwoordt blijft,
Zoveel vragen blijven over dat je er gedichten over schrijft,
Gedichten geschreven met gevoel, een stukje van jezelf in elke zin,
Dat staat vast geschreven: Het is een herrinnering