Nooit zou ik mijn gezin verruilen
Maar zo graag zou ik even huilen
Huilen om een onzichtbaar zeer
Nooit zou ik anders willen leven
Maar zo graag huilen voor heel even
Huilen voor deze ene keer
Nooit zijn mijn wensen anders geweest
En daarvoor heb ik ook nooit gevreesd
Maar het voelt alsof ik niet huilen mag
Nooit getwijfeld aan mijn liefde
Nooit getwijfeld of dit leven mij bliefde
En op mijn gezicht straalt een gouden lach
Onzichtbaar zeer onder mijn ogen
Dat moet toch ook even mogen
Als je alles hebt wat je wil
Verdriet om alles, verdriet om niets
Het gaat om niks, het gaat om iets
Niet mogen huilen, bittere pil
Ik laat voor nu mijn tranen lopen
Dat niemand het ziet kan ik maar hopen
Want zeuren mag ik nimmer nooit
Nooit zou ik mijn gezin verruilen
Maar nu moet ik echt even huilen
Tot ik het zeer eruit heb gegooid