depressie,
Iedereen kent deze afshuwelijke ziekte wel,
voor al die het heeft is het kommer en kwel.
De dodelijkste ziekte van allemaal,
omdat de wil om te vechten er niet is is het vaak fataal.
Toch zijn ze vaak te redden met veel moeite en gedult
maar eerst moet je merken dat ze in duisternis zijn gehult..
een vriend van mij nu die nu net 16 is,
heeft het te pakken zo jong en fris..
met angst in mijn hart kijk ik toe,
want hij is nu levens moe..
in het begin viel het mee vroeg hij nog om aandacht
maar nu niet meer, hij is stil en hij wacht..
wacht tot hij genoeg moed heeft verzamelt
zodat hij niet meer langer stamelt..
we proberen met zen alle om hem er doorheen te slaan,
maar ik vrees voor een traan..
die van zijn familie als het is gedaan,
als ze er straks alleen voor staan..
Ik begin de moed te verliezen..
ik heb het niet meer voor het kiezen..
ik wil hem helpen maar wat moet ik aan
met een jonge die niet wil bestaan..
mobar: | Woensdag, mei 09, 2007 22:01 |
Heel indrukwekkend geschreven. Sterkte voor die vriend. groetjes Mobar. |
|
Mirith: | Woensdag, mei 09, 2007 22:01 |
Ik zeg niets ... maar niettemin een prachtig gedicht .. | |
linneke_1985: | Woensdag, mei 09, 2007 21:59 |
gehehe jep ma vertel het hem maar niet ik weet niet zeker of hij het wel goed opneemt.. | |
Mirith: | Woensdag, mei 09, 2007 21:58 |
Wauw, dit raakt mij ten diepste ... denk wel te weten over wie je dit gedicht heb gemaakt ... echt prachtig ... | |
Auteur: linneke_1985 | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2007 | ||
Thema's: |