Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Dood
Het is iets raars
dat leven, met zijn dood
Een mens denkt altijd
Niet bij ons
Laat ons nog maar wat leven
En als de dood dan komt
en ’t leven ’t heeft begeven
Dan weet je wel
“ ’t was tijd”
Maar toch…
Een krop in mijn keel
Ik slik de dingen weg
De dromen die ik beef
De tranen die ik zeg
Ik wil er zijn
voor iedereen
Maar weet niet goed
hoe dat nu moet
Met ’t leven en zijn dood
Voor mij is er geen hemel meer
De dood is ook het eind’
De sterren aan de hemel
en de maan die schijnt
Ze praten niet met mij
Ik heb hem dag gezegd
Dag Pet,
bedankt...
Ik heb hem dag gezegd
want ’t was voorgoed voorbij
Voor hem,
maar niet voor jou, mijn Met,
jij blijft hier nog wel even
Zolang we je graag zien,
moet jij nog blijven leven
En als het moeilijk is,
dan moet je weten,
wij zien je
eeuwig
graag,
dat mag je niet vergeten!
Reacties op dit gedicht
Lotte. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Lotte.
Gecontroleerd door:
Innerchild
Gepubliceerd op:
03 mei 2007
Thema's:
[Dood]