Ik droeg mijn mooiste kleding
En mijn mooiste masker
Mijn hoofd was er namelijk niet bij
Die was op visite bij mijn geheugen
Ze dronken thee op het verleden
Geen fijn verleden
Want die kwam te laat
Ze dansten op de scherven
En jankten gillend in het rond
Omdat ze dronken op het verleden
Toen waren ze kapot
Het geheugen stuurde mijn hoofd
Naar mijn feestje
Waar alleen het masker overbleef
Het masker stuurde iedereen naar huis
Ik voelde me eenzaam
Het masker was geen vriend
Hoewel het lief kon lachen
Na lang staren sloot ik vriendschap
Met mijn masker
Want ik realizeerde:
Hier moet ik mijn hele leven mee doen
Dit gedicht is gebaseerd op een mooie droom..een van mijn grootste inspiratiebronnen..