Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Jonathan
Jonathan
Ik weet dat je kapot bent
Destroyed vanbinnen
Ik vraag je alleen je ertoe te zetten
Je leven opnieuw te beginnen
Het zal misschien wat moeilijk gaan
Het doet je misschien pijn
Maar wil je nu echt beslissen door te gaan
Met de oude Jonathan te zijn?
Dat tijd álle wonden heelt
Is misschien niet waar
Maar herinner je in ieder geval het volgende:
Neem het leven niet te zwaar
Je bent nog zo jong
Je mag ons niet verlaten
Heb je enige reden
Om jezelf en de wereld zo intens te haten?
Je kan je verdriet niet uiten
Omdat niemand het ziet
Ik kan zien hoe mooi je bent
Maar jij gelooft het niet
Het leven heeft nog veel te bieden
Dus raap jezelf weer bij elkaar
Leer te houden van je leven
Al is het een beetje maar
Reacties op dit gedicht
Silly7 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
lachebekje1988
:
Woensdag, mei 02, 2007 22:10
heel lief geschreven!
Over dit gedicht
Auteur:
Silly7
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
02 mei 2007
Thema's:
[Troost]
[Zelfmoord]
[Medeleven]