Sommigen zullen in ademnood verkeren
en anderen sterven aan waanbeelden.
En de wereld zal reageren zoals de wereld wil.
Maar zou ik dan ook even mogen schreeuwen,
de muren met mijn geeuwen van de afgelopen
dagen besmeuren?
Bespeur de gapende gaten hier in het behang,
want
er is hier niets gebeurd. Er is hier niets gebeurd.
Wij zijn de vrede onder de lakens die zwijgen,
enkel de hemel heeft gezien aan welke schuld ik kleef.
Angel Of Poems: | Dinsdag, mei 01, 2007 09:48 |
Mooi verwoord! - Maar zou ik dan ook even mogen schreeuwen - Heerlijk soms. |
|
mobar: | Maandag, april 30, 2007 20:27 |
Mooi gedicht, graag gelezen, de slotzin vind ik prachtig groetjes, Mobar. |
|
Auteur: Marjolein. | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 30 april 2007 | ||
Thema's: |