Je was in mijn droom vanacht
ik werd me ineens bewust van het ritme van mijn hart
vocht om wakker te worden, maar je hield me vast
waarom begreep ik toen ik wakker werd pas
Bezweet en met mijn dekens van me afgeslagen
had ik het gevoel in de kamer te verdwalen
herinnerde me steeds iets te hebben verloren, ookal wist niet wat
totdat het bessef kwam dat jij niet langer om me heen was
en het zou niet erg zijn als ik je kon opbellen of je op kon zoeken
maar je zal nooit meer bij me zijn, hoe hard ik je naam ook zal roepen
Je was in mijn droom vanacht
en ik vraag me af wat je daar deed
nogsteeds voor mijn ogen staat jouw stralende lach
die ik zag toen ik me bewust was van alles wat jij niet weet
want, mijn lieve, ik vang de klappen op die jij nooit mag krijgen
ik word vanalles genoemd, maar tegen jou moeten ze zwijgen
Je was in mijn droom vanacht
en ik ga nu weer snel slapen
hopend dat je weer op me wacht
wil je dan met me wandelen gaan
en me laten zien waar je nu altijd bent
sinds de dag dat ik je niet langer meer bij me heb
Zou je als ik wakker ben zomaar eens langs me heen willen lopen
en mag ik hopen
dat ik je dan weer in het echt zie
dat je met één kus teniet doet aan al mijn verdriet
alle tranen die op jouw naam staan geschreven
laat je me van de rouw vergeten
en gaan we dan samen verder, zonder de dood
liefje, kom vanacht langs me slapen, belooft?
*Een hopeloze poging mijn rouw verwoord te kwijgen*