Kruipend uit het dal
zoek ik de weg omhoog
obstakels op mijn weg
die schuif ik aan de kant
ik klamp me vast
aan een sprankje hoop
tot ik op een dag
in een zee van licht beland
dan kijk ik terug
naar wat ooit is geweest
zonder pijn en zonder wrok
zal ik het beleven
naar die dag verlang ik
met heel mijn hart en ziel
dan is het eindelijk zover
kan ik eindelijk gaan leven
hiljaa: | Zaterdag, april 28, 2007 18:34 |
hoop doetleven... hopelijk vlugger dan je verwacht! knufleifs--hiljaa-- |
|
Nino de Pino: | Vrijdag, april 27, 2007 20:20 |
klinkt als muziek in mijn oren, die van de zevende, zalvende, en zonnige hemel.:) mooi geschreven, liefs, nino. |
|
Will Hanssen: | Vrijdag, april 27, 2007 20:00 |
Wat een prachtig positief en vooral hoopvol gedicht Ria, laat die dag maar heel gauw aanbreken! Liefs, Will |
|
Windwhisper: | Vrijdag, april 27, 2007 19:58 |
Voor jou hoop ik dat die dag heel gauw aan zal breken Ria, want dat is wat je verdiend hoor Liefs Cobie fijne avond meis |
|
Auteur: Ria -rimpeling- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 27 april 2007 | ||
Thema's: |