Licht ontvlambaar
Haar temperament laat permanent
op woorden en tellen passen,
onbezonnen woorden verrassen
me af en toe toch onverwacht.
Zonder opzet te confronteren,
want om haar te affronteren
is de moed meestal te klein
en gemoed veelal te zacht.
Een goedbedoeld compliment
die deze vent waagt te geven
“die jurk accentueert zo mooi
de rondingen van je derrière”
kost me dan bijna het leven
want door een hersenbarrière
hoort ze enkel de gedachte
dat het wellicht zo zou zijn
dat in andere kledingstukken
haar kontje wellicht groter lijkt,
ik onderga dan maar gelaten
enige tijd verbolgenheid…
fortuna: | Donderdag, april 26, 2007 23:33 |
Super én herkenbaar. Ik ben een heel ander type... Liefs |
|
Amon: | Woensdag, april 25, 2007 14:49 |
G e w e l d i g !!! | |
Bengelmans: | Woensdag, april 25, 2007 11:05 |
best grappig, dezelfde titel. Hoe vaak gebeurd zoiets wel :) mooi geschreven succes! |
|
Mandje: | Woensdag, april 25, 2007 10:02 |
Ontzettend leuk gedicht!!! (alleen jammer dat je 2 keer WELLICHT gebruikt) liefs en succes, Marianne |
|
madelief rozenboom: | Woensdag, april 25, 2007 00:21 |
Met humor en ritme. Mooi! | |
sunset: | Dinsdag, april 24, 2007 18:39 |
Treffende herkenbare verwoording die me een weinig aan de toenmalige reclame (van een tijdje geleden) doet denken. Liefs en succes, sunset |
|