Omhelsd door de warme zon
Gedachten ontglippen uit mijn handen
Getrachte pogingen het tegen te houden
Stuk voor stuk mislukkingen, weer een bijdrage
Voor de zonsverduistering- hier in mij
Mezelf afvragend hoeveel meer er nodig zal zijn
Hoeveel ik nog moet bloeden- met de kleur van mijn rood
Verschijnt er een glimlach op jouw gezicht
Hoeveel tranen van machteloosheid
Die de pijn op mijn gezicht nog meer doet schijnen
Ik nog moet laten voordat jou woede- op mij geprojecteerd
Op zal lossen in het zout- voor lang genoeg om mezelf terug te krijgen
Als een beest- onbeheerst, volledig overgegeven aan de vele emoties
Maar één uitweg mogelijk- de weg leidend naar mijn graf
Ik vouw mijn handen samen- smekend voor verlossing
Smekend voor een paar armen om me heen- om de kou te verjagen
Smekend voor vrijlating van de vloeistof- steeds harder door mijn aderen gepompt
Smekend voor een einde aan mijn bestaan- al zo erg door men gehaat
Smekend voor eeuwige rust- en ik zal zoeken tot ik mijn zaligheid gekregen heb