Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
vertrek
Je staat aan het einde van de gang
De koffer in je hand
En opent nu de buitendeur
Op weg naar een nieuw land
Ik wil je nog vertellen
Hoe ik er over dacht
Maar jij, je gaat je eigen weg
Ik weet dat je niet wacht
Ik zoek naar nieuwe woorden
Voor een oud verdriet
Maar ik kan ze niet verzinnen
En mijn beelden lees je niet
Je gaat nu naar het nieuwe
En plaats me buiten spel
En al spartel ik nog tegen
Ik ken mn plek nu wel
Dan sluit de deur het licht weer af
En ik wordt koud als steen
Na een leven lang van samen zijn
Ben ik voor het eerst alleen
Reacties op dit gedicht
Benedict vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
Benedict
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
22 april 2007
Thema's:
[Dood]
[Eenzaamheid]
[Verlies]