De tijden naar Zijn wil gebogen
Als jij gaat wordt het herfst en avond
grijsblauw het wild dat onder bomen lacht
eenzaam de vijver glinsterend in de nacht
Stil wordt de vlucht van vogels nog gehoord
als een zwaarmoedigheid die wenkbrauw kroont
ironisch is de grimas die het leven hoont
God heeft de tijden naar Zijn wil gebogen
waar sterren zoeken naar het goedevrijdagkind
en ik jouw leven in de vroege lentewind.
**********
sunset 16-04-2007
**********
janakinatha dasa: | Maandag, april 23, 2007 13:34 |
God is ook de tijd Hij geeft ons vele levens om Hem te vinden |
|
Hilly N: | Maandag, april 16, 2007 19:56 |
Geloof en hoop,twee dingen die ik niet graag zou willen verliezen. pracht gedicht. Mooie avond. Hlly |
|
switi lobi: | Maandag, april 16, 2007 10:35 |
Nooit de hoop verliezen...zo is het lieve vriend. Het is zo heerlijk jou zo te lezen... Heel warme dikke kus Liefsliefs, switi lobi |
|
elze: | Maandag, april 16, 2007 10:31 |
hoop...angst... niets blijft zoals het is,,,,alles verandert voortdurend,,,sprekend gedicht weer van je, met een verwoording voor velen van ons laifs elze |
|
hiljaa: | Maandag, april 16, 2007 10:07 |
hoop doet steeds leven is het niet! knufliefs--hiljaa-- |
|
Fairouz: | Maandag, april 16, 2007 10:02 |
Schitterend beschreven liefs, Fairouz | |