De Nachtegaal,,,,,,,,,,
Wat aarzelend van inzet deze dagen
die eerste nachtegalenzang……!
Een kort crescendo , uitproberen.
een plekje zoekend…niet te lang.
Straks klinkt het haast onafgebroken
de dag door en de lange nacht
alsof de hele wereld het moet horen
vooral echter ,omdat hij haar verwacht.
Zijn verenkleed is sober uitgevallen
wat bruin de staart wat rood….
het lied is echter onnavolgbaar.
Tussen de and’re zangers groot.
Meer laten ’s nacht hun lied’ren horen
de sprinkhaanrietzanger ratelt wat af.
Dan in de vroegte winnen alle koren
de nachtegaal scheidt ’t koren van het kaf.
Geweldig , virtuoos, ontrollen de geluiden
zijn keel in de stilte van het nacht’lijk uur
een puur genot om dankbaar aan te horen.
Die kleine held met zijn geluid vol vuur.
th.