Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Verder
Langzaam schuiven de herinneringen
als donkere wolken
drijvend voor de zon
om voorgoed achter
de horizon
te verdwijnen
Langzaam en gedreven
door de wind
tot de zon weer kan schijnen
tel ik ze
een voor een
tot ik kracht vind
De wind draagt
mijn kracht
en neemt mijn angst mee
tot de laatste snik
en zucht
de pijn verzacht
en bij elke hartslag
het leven
weer kracht kan geven
Als de wind
die huilt
tussen de bladeren
speelt tussen de bloemen
en gras
zoals ik me achter
de wolken verschuilt
naar het onbekende
het verleden te verdrijven
en achter te laten
wat was
Reacties op dit gedicht
Jk Pfaff vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
ilovébananaa
:
Donderdag, april 12, 2007 12:12
Mooi geschreven.
Kon ik dat ook maar.
Over dit gedicht
Auteur:
Jk Pfaff
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
12 april 2007
Thema's:
[Gemis]