mag jij het kille water voelen
het ruisen met daverend rollen
de koppen schuim spoelen
onder blote voeten spoelt
het fijne zand langzaam weg
herinner me stil de woorden
en hoor nog wat je zegt
in mijn armen wieg ik
de dagen van verdriet
zon schoof achter wolken
ik zie het leven eventjes niet
in het hoofd blijven
de pijn en angst kleven
maar je kan nimmer terug
blijf goede herinnering beleven
voeten zetten flinke stappen
wat onzeker maar met moed
ik weet dat als je alles hebt verloren
gaat het eens een keer weer goed
dagen, andere dagen, dagen met tranen
al lijkt het nu even dat je niet doorkan gaan
later kijk je tegen die levensperiode
glimlachend met een stukje weemoed aan
libel: | Donderdag, april 12, 2007 23:56 |
Heel erg mooi... Knuffie, Lia |
|
Hilly N: | Donderdag, april 12, 2007 21:31 |
Verdriet, maar toch de hoop er door heen. lieve groet, Hilly |
|
mums: | Donderdag, april 12, 2007 14:55 |
een mooie boodschap meid. terug, kunnen we nu eenmaal niet. liefs mums |
|
Windwhisper: | Donderdag, april 12, 2007 13:58 |
Ook al zit je er even doorheen meisje, de zee doet wonderen.... liefs Cobie dikke kuzzzz |
|
lommert: | Donderdag, april 12, 2007 13:42 |
dat is helemaal in te denken liever remie...weemoed...maar die glimlach zal weer komen...en dan de zee erbij;) liefs willem |
|
sb lavandula: | Donderdag, april 12, 2007 13:29 |
mooi gedicht verdrietig en ook weer niet, liefs hans | |
MizzTeaQ: | Donderdag, april 12, 2007 11:11 |
Een waardevolle boodschap in je mooie schrijven! Liefs, |
|
zonnetje*: | Donderdag, april 12, 2007 10:24 |
Heel Mooii |
|
Innerchild: | Donderdag, april 12, 2007 09:56 |
Dit is mooi, Remie ! | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 12 april 2007 | ||
Thema's: |