Nu in stukken
Als mijn oude scherven glas
Om nooit te helen
Schaafde m’n mond
Gebroken lippen
Bloed bij de scherven
Het kon ook niet anders
Jouw woorden
Je moest het weer bederven
Alles wat ik had
Maakte jij ten einde
Omdat je toch niet om me gaf
Wilde dat ik eindelijk verdween
Ik gaf toe want ik was bang
Al wist ik niet hoe
Ook niet waarheen
Je hielp me niet meer
Dus ik brak ons verbond
Nu lig ik hier in de scherven
Als een lichaam op de grond
Om nooit weder te keren
Me niet meer te bezeren
Aan jouw wereld van haat
Wil je me terug?
Het is te laat
 
 
 
Geschreven door
+lory+
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Over dit gedicht
Auteur:  +lory+ Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  michris
Gepubliceerd op:  11 april 2007
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.