soms wou ik wel eens op weg zijn
opzoek naar rust zonder pijn
alleen je eigen "ik" even helemaal niemand
steeds zien in welke warme kleur je beland
heb je het gevonden houd het dan vast en dichtbij
ik heb het vast en dicht bij mij
ineens open je je ogen en ziet wat je altijd ziet
helemaal geen kleur die jou voorbij schiet
maar "positieve" en "negatieve" sferen
alles wat de mens denkt dat je moet leren
nou mijn hoofd zit vol en er kan niks meer bij
ik sluit graag me ogen pas dan voel ik me vrij
zie de kleuren wat zijn ze toch zacht
ik bekijk ze heel goed en voel een kracht
om door te gaan nergens bij stil te staan
om de benen te nemen en te lopen hier ver vandaan
maar het heeft weinig nut want je weet niet waarheen
je hebt nooit een plek voor jezelf alleen
alleen je gedachte is een anonieme plek
ik sluit me ogen en maak me klaar voor het vertrek
opzoek naar de kleuren en de rust zonder pijn
niks kan me nu gebeuren en dat voelt pas fijn