Zoveel nachten zonder maan
Weggegeten door de slaap
Met illusies die verdwijnen
in een realiteit die twijfelend verdrinkt
Zoveel loze woorden
Helpen leugens uit te vinden
Om mij helpen te ontsnappen
uit mijn zelfopgelegde straf
Zoveel jaren nog te leven
Opgesloten in mijn hart
Om te sterven beetje bij beetje
zonder te weten hoelang
Maar ik blijf zoeken
in deze nachten zonder maan
Naar een uitgang in een eindeloos verhaal
Schrijvend aan mijn niewe lot
Dichtend naar een nieuwe plaats
Ik heel mijn wonden
in deze nachten zonder maan
Het zout van mijn tranen vormt een zee
waarin ik bouw aan een eiland
met daarop mijn eigen plekje onder de maan