Als een nachtvlinder trek ik sircels rond mijn schaduw
met mijn vleugels sla ik krachtig zodat ik alle wind om me heen weg duw
melodiën neuriënd die me íets, wat dan ook, doen voelen
mijn fluisterende stem, die niemand vertaat, waarmee ik de liefde wil roepen..
Glimachend naar mijn schaduw
oh, wat zijn de bloemen prachtig in het donker
verlangend naar mijn bloed, de smaak, zoet, bitter en zuur
terug naar de plek waar ik mijn passie ooti had gevonden
Nachtvlinders die leven als in een droom
waaruit zij niet hoeven te ontwaken
want nachtvlinders zijn in het algemeen mooi
zij hoeven zich niet mooier te maken
Vliegen met de wanhoop, de ontwetendheid
van de wreedheid van het leven, de realiteit
zonder het bessef vliegen, honderden kilometers naar nergens
zou ik diezelfde vleugels ooit kunnen hebben..