Kijk in mijn ogen,
vol van tranen.
Die jij begrijpt,
maar die je niet kan drogen.
Kijk in mijn hart,
gebroken door mijn verleden.
Die jij niet hebt meegemaakt,
maar die als je dat toen kon zou hebben verhard.
Kijk in mijn ziel,
die laat zien wie ik ben.
Die jij niet kent,
maar je kon mij niet opvangen toen ik viel.
Kijk in mijn leven,
de zware rugzak die ik mee sleep.
Die jij al aardig kent,
maar die je niet kan weggeven.
Maar als je kon,
droogde jij mijn tranen.
Maar als je kon,
maakte jij mijn hart weer harder.
Maar als je kon,
had je mij opgevangen.
Maar als je kon,
had je mijn rugzak weggegeven.
Had ik je maar eerder gekent.