Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Oceaan van emoties
Ik ben nergens
meer bij met mijn gedachtes
mijn lichaam
Is een omhulsel
van de woeste oceaan
waarin mijn geest zich drijvende probeert te houden
Kopje onder
Naar adem happend
De woeste pogingen in leven te blijven
Weer een golf emotie over zich krijgend
Al die emoties
creeën diepere zeeën
voor mijn ziel om in te verdrinken
En maar blijven vechten
Om niet naar de bodem te zinken...
Reacties op dit gedicht
-x Luna x- vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
-x Luna x-
Gecontroleerd door:
michris
Gepubliceerd op:
02 april 2007
Thema's:
[Verwarring]
[IK]