Verleden in herleving
veranderingen ken ik niet
het eenzaam zijn slaat toe
als de genadeloze hamer
van hereniging.
Het geluk weet niets van mij,
is mij werkelijk vergeten.
De bron van eerlijkheid
en welwetendheid is uitgeput,
gestroven in het bijzijn
van de alwetende God.
Het verderf is de wereld
in geslopen, verziekt mij leven
verloor mij nooit uit het oog.
Wat is de wereld zonder knipoog?
Wat verandert er nog,
of wat komt terug,
en heeft de waarheid, eerlijkheid,
glimlach, welwetendheid,
knipoog en geluk
in één rugzak?