Verbazing(2)
Inmiddels,
ondersteboven,
van verbazing,
lees ik nog's
wat er staat.
Nee het leven kent geen grenzen,
lijkt het afgelopen dagen wel.
Nu moet ik weer mijzelf wat aarden,
want anders vliegt het in m'n bol,
Maar heerlijk wel al die verbazing,
Het maakt me rijk maar ook wat dol.
Het lijkt zowaar wel op een manie,
Maar dat hou je ook niet vol.
Ik ga dus eerst maar eens relaxen,
M'n oefeningetjes doen.
Om nuchterheid te kunnen bewaren,
Ik geef jullie allen een dikke zoen,
En heus ik kom wel tot bedaren.